Nefes darlığı zordur ve çoğu zaman nefes almayı güçleştirir. Doğal olarak fiziksel eforla nefessiz kalırsınız, ancak minimum veya efor sarf etmeden nefes darlığı çekmeniz daha az normaldir.

Nefes Darlığı Nasıl Geçer?

Duygusal faktörler, hayatın stresine orantısız tepkiler de tabi ki nefes darlığına da neden oluyor. Stresli bir durumla karşı karşıya kaldığımızda, stresör denen şey devreye girer nefes daralır ve nefes almakta güçlük çekeriz.

Nefes darlığını gidermek için şunları deneyebilirsiniz. Ciğerlerinizin hava ile dolduğunu hissedene kadar burnunuzdan yavaşça nefes alın. Zorlamadan yavaşça nefes verin ve dudaklarınızı büzün. Nefes almak için nefes almaktan daha fazla zaman ayırdığınızdan emin olun. Dudaklarını büzmeyi unutma. Ciğerlerinizi boşalmaya zorlamayın.

Vücuttaki tüm organlar gibi akciğerler de yaşlanır ve fonksiyonları yaşla birlikte bozulur. Bu tamamen fizyolojik fenomen sigara içenlerde ve daha önce sigara içenlerde vurgulanmaktadır. Bu da nefes darlığına zemin hazırlar. Şu besinlerle ciğerlerinizi yenileyip nefes darlığı sorununu engelleyebilirsiniz.

Elma, muz ve domates birer antioksidan olduğu için diyetlerde yer almalıdır. Demir, B9 vitamini ve B12 vitamini yönünden zengin besinler, anti-anemi gıdalar tüketebilirsiniz.

Lif takviyesi, bağırsak mikrobiyotasını uyararak nefes darlığı semptomlarını iyileştirir. Özellikle ıspanak ve lahana gibi yeşil yapraklı sebzeleri tüketebilirsiniz.

Doymuş yağ oranı yüksek tek bir öğünün enflamasyonu artırabileceğini ve bulaşan hava yollarının geçici olarak daralması nedeniyle öksürük, hırıltılı solunum, nefes darlığı ve göğüste sıkışma semptomlarını kötüleştirebileceğini gösterdi. Et ve süt ürünlerini en aza indirgemek gerekir. Sağlıklı yağlara yönelmek faydalıdır.

Akdeniz diyetinin bir parçası olarak yağlı balık - somon, alabalık, sardalya - alımınızı artırmak da nefes darlığı semptomlarını azaltmaya yardımcı olabilir.

Nefes Darlığına Ne İyi Gelir?

Kendinizi rahat bir şekilde konumlandırmayı, sakin kalmayı ve büzülmüş dudaktan nefes alma tekniğini kullanmayı öğrenmek, nefesinizin kontrolünü yeniden kazanmanıza ve akut nefes darlığı atağı sırasında endişenizi azaltmanıza yardımcı olabilir. Şu adımları takip edin.

Durun ve rahat bir pozisyon alın.

Mümkün olduğunca sakin olun; omuzlarınızı gevşetin.

Dudak kıvrımlı nefes alma tekniğini tanıtın: burnunuzdan yapamıyorsanız ağzınızdan

Nefes alın. Nefes almak için dudaklarınızı sıkıştırın.

Nefes almaktan daha fazla zaman ayırarak nefesinizi yavaşlatın. Ciğerlerinizi boşalmaya zorlamayın.

Dudaklarınızı büzerken yavaşça nefes vermeye devam edin. Henüz yapmadıysanız burnunuzdan nefes almaya başlayın.

Dudak büzme tekniğine en az 5 dakika veya sakin nefes almaya dönene kadar devam edin.

Akut bir nefes darlığı krizinde kullanmadan önce dinlenirken dudak büzüşmeli nefes alma tekniğine hakim olduğunuzdan emin olun. Nefes alıp vermenizi stabilize etmek için kendinize gereken yer ve zamanı vermeniz çok önemlidir. Yavaş yavaş nefesinizi yavaşlatın. Çok hızlı nefes almanın düşmanın olduğunu unutma. Daha az havayı harekete geçirmek için çok fazla enerji harcamanıza neden olurken, tersine, daha yavaş nefes almak, daha az enerji harcarken daha fazla havayı harekete geçirmenizi sağlar.

Nefes Darlığı Olanlar Nelere Dikkat Etmeli?

Şiddetli atakları karakterize eden asidozun düzeltilmesi gerekir ve bunun için doktorlar genellikle infüzyon olarak potasyum bikarbonat verirler. Magnezyum ayrıca infüzyon ve inhalasyon yoluyla da verilir. Nefes darlığı, ataklarının yanı sıra, mineral bakımından zengin bir diyet bu nedenle yararlı olabilir.

Araştırmalar, az miktarda potasyum ve magnezyum tüketenlerin genellikle en çok tüketenlere göre daha az nefes aldığını gösteriyor. Ayrıca nefes darlığı riski daha yüksektir. Nefes darlığı ve solunum problemi olan kişiler yeterli miktarda potasyum ve magnezyum yönünden zengin meyve, sebze, balık gibi besinler tüketmelidir.

Herhangi bir semptomda olduğu gibi, nefes darlığındaki iyileşme dengenin iyi bir yansımasıdır. Çoğu zaman, ne yazık ki, dengeli bir tedaviye rağmen nefes darlığı devam eder. Aslında, hastanın fiziksel aktivitesinde bir sınırlamaya yol açma eğilimindedir.