Gastrik Bypass bir tür kilo verme ameliyatı olarak bilinmektedir. Mide küçültülerek kişinin daha az besin tüketmesi hedeflenir.

Gastrik Bypass Nedir, Neden Yapılır?

Roux-en-Y gastrik baypas bir çeşit kilo verme ameliyatı olarak bilinmektedir. Kilo verme ameliyatının geneline ise bariatrik cerrahi de denilmektedir. Genellikle karın bölgesinde küçük kesiler açılarak, laparoskopik cerrahi niteliğinde yapılır. Bu ameliyat, mideyi muz büyüklüğünde küçük bir keseye indirger.

Cerrahlar bunu midenin üst bölümünü zımbalayarak yapar. Bu sayede, yenecek yiyecek miktarı azaltır. Daha sonra cerrah bu keseyi direkt Roux bacağı denilen ince bağırsağın ucuna bağlar. Bu “Y” biçimde bir oluşumdur.

Yenen yiyecekler daha sonra midenin geri kalanını ve ince bağırsağın üst kısmına atlar. Böylece yenen gıdalardan emilen yağ ve kalori miktarı azaltır. Ayrıca gıdalardan emilen vitamin ve mineral miktarını da azaltacaktır.

Gastrik Bypass (Mide Bypassı) ve İle Tüp Mide Ameliyatının Farkları Nelerdir?

Gastrik bypass ameliyatı özellikle şiddetli obeziteyi tedavi etmek için kullanılmaktadır. Uzun vadeli başarı elde edemeyen ve diğer kilo verme yöntemlerini deneyen kişilere tavsiye edilmektedir. Genel olarak vakalarda vücut kitle indeksi 40'ın üzerinde olmalıdır.

Tüp mide ameliyatı, midenin bir kısmının çıkarılmasıdır. Kilo kaybı, gastrik bypass'tan daha uzun sürebilir. Ayrıca tüp mide prosedürü bağırsağın mideyle ilişkisini yeniden düzenlemediği gibi mide odasının bir kısmını vücutta bırakmaz. Gastrik bypass'ta ise cerrah midenin bir kısmını uzunlamasına alarak çıkarır ve size küçük, muz şeklinde, mükemmel işlevsel bir mide bırakır.

Gastrik bypass, diğer obezite cerrahisi türlerine göre daha fazla kilo kaybı ve ayrıca daha iyi uzun vadeli sonuçlar sağlamaktadır. Fakat genellikle baypasın riskleri ve yan etkileri diğer obezite cerrahisine göre daha fazladır. Bypassın uzun vadeli riskleri arasında;

• Potansiyel beslenme yetersizlikleri,
• Anastomoz ülserler,
• Bağırsak hareketlerinin sıklığı,
• Bağırsak hareketlerinin gevşekliği,
• Duodenuma ve safra kanalına endoskopik erişim kaybı görülebilmektedir. Bu yüzden riskleri dengelemek için bazı hastalara daha uygun olan bir prosedürdür.